Biblijną naukę Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego można by streścić w czterech hasłach i zasadach. Ich autorem jest "ojciec Reformacji" ks. dr Marcin Luter, który na ich podstawie przeprowadził dzieło odnowy i reformy chrześcijańskiego Kościoła. Hasła te odnoszą się do czterech łacińskich zwrotów: sola scriptura - jedynie Pismo, solus Christus - jedynie Chrystus, sola verbo - jedynie Słowo, sola gratia i sola fide - jedynie łaska i jedynie wiara.

Jedynie PISMO.

Reformacja wezwała Kościół do powrotu do Pisma Świętego. Zasada sola scriptura oznacza więc, że jedynym źródłem wiary i życia każdego chrześcijanina winna być Biblia. Wiary i życia nie może bowiem kształtować tradycja , czy ludzkie dogmaty. Wiara wyrasta jedynie ze Słowa Bożego i przez to Słowo samego Boga jest w nas kształtowana i rodzi nowe życie. Dlatego też, to co jest niezgodne ze Słowem Bożym musi być odrzucone i usunięte z życia świadomie wierzącego człowieka. Chrześcijanin nie powinien iść w życiu wiary za głosem zwiastowania, które nie wypływa jedynie z Pisma Świętego. Słowa Biblii uczą nas: "Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości" II Tymoteusz 3,16

Jedynie CHRYSTUS.

To za sprawą Reformacji udało się w oparciu o Biblię przywrócić właściwe miejsce w życiu wiary Synowi Bożemu - Jezusowi Chrystusowi. Ta szczególna zasada: solus Christus oznacza , że jedynym Zbawicielem świata; naszym Panem życia i śmierci, jedynym i prawdziwym pośrednikiem miedzy Bogiem Ojcem a człowiekiem jest Jezus Chrystus. Jedynie On winien być przedmiotem wszelkiego uwielbienia i czci. Hasło: Jedynie Chrystus, wyklucza na podstawie Pisma Świętego pośrednictwo Marii Panny i świętych na drodze zbawienia człowieka. Należy ich stawiać za wzór bogobojnego życia, otaczać szacunkiem, lecz modlić się należy jedynie do Boga przez Jezusa Chrystusa. Wszelkie modlitwy za pośrednictwem świętych ujmują cześć należną Jezusowi Chrystusowi. Jedynie w Chrystusie Bóg spotyka się osobiście z człowiekiem. Tyko przez Chrystusa i w Chrystusie dokonuje się moje odpuszczenie grzechów i zbawienie. Wierzymy bowiem: " Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik miedzy Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus" I Tymoteusz 2,5

Jedynie SŁOWO.

Reformacja na podstawie Pisma Świętego uznała Słowo Boże za jedyne źródło zbawienia człowieka. Zasada sola verbo - jedynie Słowo; oznacza, że dokonane na krzyżu Golgoty zbawienie przez Jezusa Chrystusa udzielane jest nam przez Słowo Boże. Bóg w Słowo swoje włożył moc zbawienia wierzącego człowieka. Dobro ofiary krzyżowej dokonanej raz na zawsze przez Chrystusa, staje się udziałem wszystkich tych, którzy z wiarą słuchają i przyjmują do swego życia Słowa Boga i używają sakramentów zgodnie z nauką samego Chrystusa Pana. Jedynie Duch Święty - trzecia osoba Boga; przez Słowo Zakonu daje poznanie mojego grzechu, świadomości śmierci i mocy oddziaływania szatana na moje życie. Przez wiarę Słowo Ewangelii budzi wiarę w moc Chrystusowego krzyża i Jego zwycięstwo nad moim grzechem, śmiercią i szatanem. Kościół posiada dwa Sakramenty ustanowione przez Jezusa Chrystusa: "Chrzest i Wieczerza Pańska, są one widzialną formą Bożego Słowa. Związane są z obietnicą zbawienia. Jako znaki łaski Bożej, są środkami, poprzez które skutecznie działa Syn Boży. Przez osobistą wiarę są przyjmowane dary zbawiennej łaski Bożej związanej z Chrztem i Sakramentem Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa. Dlatego:" Przyjmijcie z łagodnością wszczepione w was Słowo, które może zbawić dusze wasze". Jakub 1,21

Jedynie ŁASKA , Jedynie WIARA.

Reformacja wyrosła z poznania, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez Boga ze swoich grzechów, jedynie z łaski, dzięki zasłudze krzyżowej Jezusa Chrystusa przez wiarę. Zasada sola gratia i sola fide oznacza, że łaska Boża wyprzedza wszelkie ludzkie działanie i chęci, a pobożne praktyki kościelne, dobre uczynki nie wyjednają nam zbawienia. Uczynił to Chrystus przez swoją śmierć krzyżową  na Golgocie. Wiara moja nie jest zasługą przed Bogiem. Rodzi się ona i wyrasta ze Słowa Bożego i przez nią człowiek przyswaja sobie dar usprawiedliwienia. Tylko Bóg wierzącego przyobleka w szatę Chrystusowej sprawiedliwości i świętości. Dobre uczynki są naszą chrześcijańską powinnością. Wiarą, która jest czynna w miłości do Boga i bliźniego. Uczynki wyrastają z wiary i świadczą o jej szczerości i autentyczności. Jedynie w Chrystusie wiara może przynosić owoce w życiu codziennym. "Albowiem łaską zbawieni jesteśmy przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar, nie z uczynków, aby się kto nie chlubił." Efezjan 2, 8-9